Parafia
ZAPRASZAMY na spotkania Ogniska Sychar Wiernej Miłości Małżeńskiej SYCHAR w Łukowiew trzecią środę miesiąca.Msza święta o godz. 18.00 a po niej spotkanie w salce parafialnej w budynku przy plebanii przy parafii pw. Św. Brata Alberta ul. Maryli Wereszczakówny 37. Opiekunem duchowym Ogniska jest ks. mgr Paweł Żukowski.
Kontakt z liderką ogniska Małgorzatą Gołębiowską kom: 508 276 326. Parafia św. Brata Alberta >>>
Diecezja siedlecka >>>
Archiwum miesiąca: luty 2015
W dniu 24.02.2015r odbyło się spotkanie Ogniska WTM SYCHAR w Łukowie.
Najpierw uczestniczyliśmy we Mszy Świetej o godz. 18-ej, a następnie udaliśmy się do sali przy plebanii.
Spotkanie rozpoczęliśmy modlitwą i odczytaniem charyzmatu WTM SYCHAR. Później dzieliliśmy się tym, czego doświadczaliśmy w ostatnim okresie w naszym życiu.
W drugiej części spotkania słuchaliśmy czterech części z cyklu konferencji ks. Marka Dziewieckiego na temat.: Czym miłość nie jest?
Po wysłuchaniu treści nagrań rozmawialiśmy o tym, co najbardziej poruszyło mnie w wysłuchanych treściach?
Spotkanie zakończyliśmy Modlitwą o odrodzenie małżeństwa.
Już teraz zapraszamy na kolejnie spotkanie Ogniska WTM SYCHAR w Łukowie w drugi wtorek marca tj. 10.03.2015, na którym będziemy kontynuowali temat: Czym miłość nie jest?
Dnia 10.02.15r odbyło się spotkanie naszego Ogniska WTM Sychar w Łukowie, które rozpoczęliśmy od uczestnictwa
we Mszy św. o godz. 18.00 Następnie udaliśmy się do sali katechetycznej i po wspólnej modlitwie, odczytaniu charyzmatu Wspólnoty dzielilismy się swoim osobistym doświadczeniem -tego co przeżywaliśmy w ostatnim czasie.
Później nasza liderka Małgorzata przedstawiła roczne sprawozdanie z działalności Ogniska WTM Sychar w Łukowie.
Tematem naszego spotkania było: Nadzieja- dlaczego jest tak ważna w naszym życiu? – tekst ze str. 42 z Broszury Sycharowskiej (wydanie 12/2014)
Dzieliliśmy się tym, jak przeżywamy w naszym życiu nadzieję- w oparciu o charyzmat Wspólnoty oraz na ile ufamy Bogu,
że uzdrowi nasze małżeństwo?
NADZIEJA – dlaczego jest tak ważna w naszym życiu?
Św. Paweł zapewnia: „A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany” (Rz 5, 5). Nadzieja chrześcijańska to nic innego jak działalność Ducha Świętego w ludzkim życiu. Zakorzeniona jest w zmartwychwstaniu Pana Jezusa i opiera się na Bożej obietnicy życia wiecznego.
Nadzieja chrześcijańska:
•
jest ufnością w Bogu, nie zna miary i ograniczeń,
•
jest uparta i nie przestaje liczyć na wierność,którą Bóg przyrzekł,
•
jest siłą człowieka, która pochodzi od Boga,
•
jest zależna od naszego duchowego rozwoju; tym, co utrudnia czy wręcz uniemożliwia życie nadzieją, jest strach i cynizm,
•
zawiera życzenia i oczekiwania dotyczące zmiany przyszłości,
•
pojawia się, gdy odczuwamy dręczący niepokój,gdzie mają miejsce bolesne przeżycia,
•
stoi na straży wierności i broni przed rozpaczą,
•
wie więcej, niż zdolna jest zrozumieć,
•
nigdy nie rezygnuje,
•
w cierpieniach dodaje odwagi,
•
jest zaufaniem, że istnieje możliwość twórczej przemiany,
•
łączy się z wolnością, służy Dobru,
•
może narodzić się w spotkaniu z drugim człowiekiem,
•
potrzebuje wiary, odwagi i cierpliwości,
•
jest w naszym wnętrzu, nie zaś w tym, co nas otacza,
•
w dniach udręki osłabia napięcie lęku i trwogi,
•
jej siła w Słowie Pana i Jego obietnicy, że pozostanie człowiekowi wierny,
•
pomaga żyć człowiekowi, udziela mu chwil szczęścia, lecz nie uwalnia go od życiowych trosk, trudów i nieszczęść,
•
nie jest zwykłym stanem duszy; rodzi się jedynie w stałym i stanowczym sercu,
•
jest ukierunkowaniem serca na przyszłość, nawet jeśli rozum mówi, że już wszystko stracone,
•
zawsze przynagla nas do czynu, niweczy nasz spokój, wytrąca z równowagi,
•
nie pozwala człowiekowi na bezradną bezczynność,
•
pobudza naszą ambicję, jest odpowiedzialna za nasze plany i pragnienia osiągania rzeczy wielkich (hart ducha),
•
z wiarą mówi o ostatecznym urzeczywistnieniu naszych marzeń, lecz nie wie, w jaki sposób Bóg tego dokona (nierzadko będzie się to dokonywać poprzez klęskę),
•
to przekonanie, że życie ludzkie ma głęboki sens, nawet jeśli chwilami trudno go dostrzec,
•
wierzy w zwycięstwo dobra nad złem, w wypełnienie Bożych obietnic,
•
wskazuje człowiekowi kierunek – żyjącego Boga.
Beznadzieja, lęk, rozpacz, zuchwała ufność
Św. Tomasz z Akwinu wyróżnia dwa rodzaje beznadziei: arogancję i rozpacz. Człowiek czuje się zdruzgotany, kiedy nie widzi żadnego ratunku, nie odkrywa żadnego śladu oczywistości i staje nad przepaścią rozpaczy, osaczony przez zwątpienie. Rozpaczy towarzyszy także bierność. Nadzieja przynagla nas do czynu. To nadzieja pobudza naszą ambicję, jest odpowiedzialna za nasze plany i pragnienia osiągania rzeczy wielkich. Duchowość nadziei wskazuje na odnoszenie wszystkich naszych działań do wieczności. Zapobiega to zarówno rozpaczy jak i niewłaściwie rozumianej ufności,
która powoduje, że człowiek zamiast się nawrócić, zuchwale wierzy w moc Bożego Miłosierdzia, nadal grzesząc.
Uczeń Jezusa Chrystusa jest człowiekiem nadziei
Jan Paweł II w przemówieniu do młodzieży na Westerplatte 12 czerwca 1987 r. powiedział:„Dla chrześcijanina sytuacja nigdy nie jest beznadziejna. Chrześcijanin jest człowiekiem nadziei”. Wypowiedział także słowa: „Pamiętajcie, że życie tu na ziemi jest drogą i tylko drogą, niczym więcej; jest drogą do nieba, bo człowiek jest stworzony nie dla ziemi, tylko dla nieba”.
Vaclav Havel powiedział: „Nadzieja to nie to samo, co optymizm. To nie jest przekonanie, że coś musi się udać, ale pewność, że coś ma sens, niezależnie od tego czy się uda czy nie”.
Opracowali:
Mirka, Małgosia, Andrzej
na podstawie m.in. tekstów ks. Józefa Pierzchalskiego
dot. nadziei – http://pierzchalski.ecclesia.org.pl/index.php?page=01&id=01-01
Spotkanie zakończyliśmy wspólną Modlitwą o odrodzenie małżeństwa.
Na następne spotkanie Ogniska SYCHAR w Łukowie zapraszamy w czwarty wtorek miesiąca tj. 24 luty 2015
